رابطه بازاريابي شبكه اي با اشتغال

آيا تمامي افراد ثبت نام شده در بازاريابي شبكه اي شاغل محسوب مي شوند؟ شيوه مفيد فعاليت در بازاريابي شبكه اي نيازمند چه مقدار تخصيص وقت است؟

آيا تمامي افراد ثبت نام شده در بازاريابي شبكه اي شاغل محسوب مي شوند؟ شيوه مفيد فعاليت در بازاريابي شبكه اي نيازمند چه مقدار تخصيص وقت است؟

در رابطه با ارائه آمار و ارقام در هر پديده اي ابتدا بايد مواردي را تعريف نمود. در مقاله پيش ­رو سعي شده است رابطه بازاريابي شبكه اي با اشتغال بررسي گردد.

تعاريف مربوط به اشتغال وبيكاري به ترتيب درپاراگراف ۹(در ۹بند) و پاراگراف ۱۰ (در۶ بند) ازگزارش سيزدهمين كنفرانس سازمان بين المللي كار به صورت خلاصه  در ذيل آمده است:

شاغل كسي است كه دريك دوره كوتاه، حتي يك هفته اي يا يك­ روزه دريكي ازاين دوگروه قرارگيرد: Self Empeloyement (خود اشتغال ها) يا Paid Employement (مزد اشتغال ها).

در اولين قسمت پرسنل رسمي شركت اعم از كارمندان و كارگران همگي در قسمت مزد اشتغالي ها قرار مي گيرند كه در شركتهاي كنوني در ايران اين رقم شايد به بيش از ۱۰۰ نفر نرسد.

اما مشاورين مستقل فروش كه جمعيت زيادي را تشكيل مي دهند جزء دسته خوداشتغال ها قرار مي گيرند.

(self-employment) به دو دسته (at work) و (With enterprise but not at work) تفكيك مي شود.

At work مربوط به افرادي است كه دردوره مورد نظر،كاري را براي كسب سود يا كسب منافع خانوادگي انجام مي دهند.

«with enterprise but not at work» افرادي هستند كه كسب وكاري ازجمله تجاري، كشاور زي  يا خدماتي دارند ولي به صورت موقت، به دلايل شخصي مشغول به كار نيستند.

كشورهايي كه درتقسيم بندي خود حداقل معيار زماني را بر اي اين افراد درنظر مي گيرند، بايد افرادي را كه كمترازحداقل زماني تعيين شده كارمي كنند، جداگانه طبقه بندي كنند. افرادي كه براي مصرف خود به توليد كالاوخدمات مي­ پردازند، جزء خوداشتغال ها محسوب مي شوند.

بنابرتعريف ميزان كار درسازمان بين المللي كار،عبارت عملياتي به كارمي رود كه حتي ممكن است بنابرماهيت آن درحداقل يكساعت نيزتوجيه پذير باشد.لازم به ذكراست دانش آموزان، دانشجويان، خانه دارها وكساني كه عمدتا فعاليت هاي غيراقتصادي دردوره مورد نظردارند، اگردراين دوره درطبقه

«self-employment» يا «paid-employment» بوده اند شاغل محسوب مي شوند ودرصورت امكان بايد آمارآنها نيز به طور جداگانه طبقه بندي شود.

حال پس از بررسي بيانيه سازمان بين المللي كار مي­ توان اينگونه نتيجه گرفت:  افرادي كه مشغول انجام كسب و كار بازاريابي شبكه اي مي شوند و در هفته حداقل يك ساعت به اين كار اختصاص مي دهند شاغل محسوب مي شوند. اما سازمان بين المللي كار به كشورها پيشنهاد مي كند آمار اين افراد به طور جداگانه بررسي شود؛ زيرا كه نوع اشتغال اين افراد با افراد ديگر كه به صورت مزداشتغالي كار مي كنند، متفاوت است.

با رجوع به وب­ سايت انجمن فروش مستقيم ايالات متحده مشاهده مي­ كنيم كه بر پاره وقت محور بودن انجام اين كسب و كار تأكيد شده است، به گونه اي كه ۷۰% مردم دنيا اين كسب و كار را پاره وقت انجام مي دهند. به علت نوع درآمدزايي و زمان بر بودن رسيدن به درآمد قابل توجه در اين حرفه، عقلانيت حكم مي كند فردي كه شغل ثابتي ندارد تمام وقت وارد اين حرفه نشود؛ لذا بازاريابي شبكه اي براي عمده افراد به عنوان مشاور مستقل فروش، نمي تواند به عنوان پديده اي اشتغال زا محسوب گردد. مگر مردان و زناني كه نيازمند كاري براي درآمدزايي، در ابتدا نيستند (خرج خانه را نمي دهند به عنوان مثال زنان خانه دار، دانشجويان و…). از آنجا كه در آمار غير رسمي خط فقر نسبي در ايران براي يك خانواده ۵ نفره ۲۵ ميليون ريال است، فردي كه خرج خانه را مي دهد نمي تواند در قدم هاي ابتدايي به اين كسب و كار به عنوان شغل تمام وقت به اين كار بنگرد و اشتغال زايي براي اين فرد بايد در قسمت ديگري از اجتماع اتفاق بيفتد.

به طور كلي در جمع بندي اين مقاله اين طور نتيجه گيري مي شود كه بازاريابي شبكه اي به معناي واقعي در گام ابتدايي براي اين افراد اشتغال ايجاد مي نمايد:

۱-  پرسنل اداري شركت؛

۲-  پرسنل توليدي (در صورت توليد كننده بودن شركت)؛

۳-  زنان خانه دار؛

۴-  دانشجويان؛

۵-  كساني كه پس انداز كلاني دارند و حداقل مي توانند ۶ ماه از جيب ارتزاق نمايند.

تحقيق و تاليف: احسان دانش